ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πανεπιστημίων: 5 Προτάσεις για την Προσφυγική Κρίση
Τα θλιβερά γεγονότα που διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στη χώρα αναφορικά με το προσφυγικό ζήτημα, αποτελούν πρωτόγνωρες καταστάσεις για την Ελλάδα και την Ευρώπη συνολικά. Το εν λόγω φαινόμενο, αγγίζει κάθε πολίτη της χώρας, διότι πρωτίστως πρόκειται για ένα ζήτημα ανθρωπιστικής φύσης. Μάλιστα, ο ελληνικός λαός, έχοντας βιώσει στο παρελθόν τον ξεριζωμό και την προσφυγιά, επιδεικνύει τεράστια αλληλεγγύη και ευαισθησία απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, που άφησαν την πατρίδα τους, επιζητώντας προορισμούς, όπου τα θεμελιώδη δικαιώματα θεωρούνται δεδομένα.
Το θέμα των προσφύγων, όμως, παίρνει και άλλες κρίσιμες διαστάσεις, πέραν της ανθρώπινης υφής του. Προκειμένου όμως, να παραχθούν αποτελεσματικές και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις, οι οποίες θα βάλουν τέλος στο δράμα χιλιάδων ανθρώπων, οφείλουν να αναζητηθούν και να αποδοθούν ευθύνες για την υπάρχουσα τραγική κατάσταση που βιώνει καθημερινά η χώρα.
Υπεύθυνη κατά μείζονα λόγο για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την προσφυγική κρίση η Ελλάδα, είναι η μοιραία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία το μόνο που έχει να επιδείξει είναι αδράνεια και παντελή έλλειψη ικανοτήτων, μεταθέτοντας όλο το βάρος της μέριμνας των προσφύγων στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε φιλανθρωπικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που υιοθέτησε η κυβέρνηση, συνετέλεσε στο μέγιστο βαθμό στην αύξηση των προσφυγικών ροών. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο, ότι ενώ οι τόποι προέλευσης των προσφύγων βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση τα τελευταία πέντε χρόνια, οι ροές στη χώρα μας έως και τις αρχές του 2015 ήταν υποπολλαπλάσιες.
Σε συνδυασμό με την έλλειψη σοβαρού σχεδίου αντιμετώπισης εκ μέρους της κυβέρνησης, επήλθε στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής, η απόλυτη διπλωματική αποτυχία, με συνέπεια η Ελλάδα να έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε αποθήκη ψυχών. Παρεπόμενο της ανεπιτυχούς διαχείρισης του προσφυγικού, είναι το ξεγύμνωμα της ελληνικής κυβέρνησης από τις ιδεοληψίες της, θέτοντας εν αμφιβόλω την αξιοπιστία της στα εθνικά θέματα. Μετά τον πρωθυπουργό που αγνοούσε την ύπαρξη θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο, μετά τον υπουργό εξωτερικών που δέχτηκε ατάραχος την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας ελληνικών νησιών από τον Τούρκο ομόλογό του, ο αναπληρωτής υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής, ήρθε να συμπληρώσει το κάδρο των αντεθνικών κυβερνητικών δηλώσεων, χαρακτηρίζοντας δημόσια τα Σκόπια, «Μακεδονία». Οι ντροπιαστικοί διπλωματικοί χειρισμοί που έχουν γίνει με αφορμή το προσφυγικό και έχουν οδηγήσει στο Βίζενγκραντ, στην προσεχή τοποθέτηση Τούρκων παρατηρητών στα νησιά μας, και στη γενικότερη εικόνα κατάρρευσης και διεθνούς απομόνωσης που παρουσιάζει η χώρα, αποδεικνύουν, πόσο επικίνδυνα ερασιτέχνες είναι ο κύριος Τσίπρας και η κουστωδία του.
Τρεις άνθρωποι, οι οποίοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φρίκη και τη θηριωδία του πολέμου, οδηγήθηκαν στον πνιγμό, λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης στο λασπότοπο της Ειδομένης. Αυτή η τραγική ειρωνία, καταδεικνύει την ανάγκη, έστω και την ύστατη στιγμή, η πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της, ώστε να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς.
Συγκεκριμένα, οφείλουν άμεσα να δημιουργηθούν ασφαλείς χώροι προσωρινής διαμονής με ορθή γεωγραφική κατανομή στη χώρα, όπου θα γίνεται η ταυτοποίηση προσφύγων και μεταναστών. Να αξιοποιηθεί το σύνολο του κρατικού μηχανισμού ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες δομές σίτισης, υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Να διασφαλιστεί η διάσωση των προσφύγων και ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών από τις αρμόδιες αρχές. Να αξιοποιηθούν οι υπάρχοντες ευρωπαϊκοί πόροι και να αξιωθεί επιπλέον οικονομική επιχορήγηση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Να αναλάβει η ΕΕ την προώθηση των προσφύγων από την Ελλάδα και τον καταμερισμό τους σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Απαραίτητο προαπαιτούμενο για την υλοποίηση αυτών, είναι η τήρηση και η εφαρμογή της συμφωνίας ανάμεσα σε ΕΕ - Τουρκία.
Ανακεφαλαιώνοντας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κρίνεται πιο επικίνδυνη από κάθε άλλη στιγμή, και ενώ οι τρομοκρατικές ενέργειες στην Ευρώπη, χτυπούν η μία μετά την άλλη. Στην κρισιμότερη περίοδο για τη χώρα, οφείλουν να αντιμετωπιστούν παράλληλα οι δύο μεγαλύτερες κρίσεις από τη μεταπολίτευση και ύστερα, η προσφυγική και η οικονομική, των οποίων η τραγική διόγκωση εκατέρωθεν, φέρει ξεκάθαρα τη σφραγίδα της "πρώτης φοράς αριστεράς". Αυτή η κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με σύνθημα την αξιοπρέπεια και την ελπίδα, και έφερε τη χώρα ένα βήμα πριν από την έξοδό της από την Ένωση, η οποία θα επέφερε το καθεστώς των δελτίων για τα βασικά αγαθά εκατομμυρίων Ελλήνων, τώρα, αποδεικνύεται ανίκανη και ανήμπορη να διαχειριστεί μερικές χιλιάδες προσφύγων.
Το θέμα των προσφύγων, όμως, παίρνει και άλλες κρίσιμες διαστάσεις, πέραν της ανθρώπινης υφής του. Προκειμένου όμως, να παραχθούν αποτελεσματικές και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις, οι οποίες θα βάλουν τέλος στο δράμα χιλιάδων ανθρώπων, οφείλουν να αναζητηθούν και να αποδοθούν ευθύνες για την υπάρχουσα τραγική κατάσταση που βιώνει καθημερινά η χώρα.
Υπεύθυνη κατά μείζονα λόγο για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την προσφυγική κρίση η Ελλάδα, είναι η μοιραία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία το μόνο που έχει να επιδείξει είναι αδράνεια και παντελή έλλειψη ικανοτήτων, μεταθέτοντας όλο το βάρος της μέριμνας των προσφύγων στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε φιλανθρωπικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που υιοθέτησε η κυβέρνηση, συνετέλεσε στο μέγιστο βαθμό στην αύξηση των προσφυγικών ροών. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο, ότι ενώ οι τόποι προέλευσης των προσφύγων βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση τα τελευταία πέντε χρόνια, οι ροές στη χώρα μας έως και τις αρχές του 2015 ήταν υποπολλαπλάσιες.
Σε συνδυασμό με την έλλειψη σοβαρού σχεδίου αντιμετώπισης εκ μέρους της κυβέρνησης, επήλθε στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής, η απόλυτη διπλωματική αποτυχία, με συνέπεια η Ελλάδα να έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε αποθήκη ψυχών. Παρεπόμενο της ανεπιτυχούς διαχείρισης του προσφυγικού, είναι το ξεγύμνωμα της ελληνικής κυβέρνησης από τις ιδεοληψίες της, θέτοντας εν αμφιβόλω την αξιοπιστία της στα εθνικά θέματα. Μετά τον πρωθυπουργό που αγνοούσε την ύπαρξη θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο, μετά τον υπουργό εξωτερικών που δέχτηκε ατάραχος την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας ελληνικών νησιών από τον Τούρκο ομόλογό του, ο αναπληρωτής υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής, ήρθε να συμπληρώσει το κάδρο των αντεθνικών κυβερνητικών δηλώσεων, χαρακτηρίζοντας δημόσια τα Σκόπια, «Μακεδονία». Οι ντροπιαστικοί διπλωματικοί χειρισμοί που έχουν γίνει με αφορμή το προσφυγικό και έχουν οδηγήσει στο Βίζενγκραντ, στην προσεχή τοποθέτηση Τούρκων παρατηρητών στα νησιά μας, και στη γενικότερη εικόνα κατάρρευσης και διεθνούς απομόνωσης που παρουσιάζει η χώρα, αποδεικνύουν, πόσο επικίνδυνα ερασιτέχνες είναι ο κύριος Τσίπρας και η κουστωδία του.
Τρεις άνθρωποι, οι οποίοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φρίκη και τη θηριωδία του πολέμου, οδηγήθηκαν στον πνιγμό, λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης στο λασπότοπο της Ειδομένης. Αυτή η τραγική ειρωνία, καταδεικνύει την ανάγκη, έστω και την ύστατη στιγμή, η πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της, ώστε να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς.
Συγκεκριμένα, οφείλουν άμεσα να δημιουργηθούν ασφαλείς χώροι προσωρινής διαμονής με ορθή γεωγραφική κατανομή στη χώρα, όπου θα γίνεται η ταυτοποίηση προσφύγων και μεταναστών. Να αξιοποιηθεί το σύνολο του κρατικού μηχανισμού ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες δομές σίτισης, υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Να διασφαλιστεί η διάσωση των προσφύγων και ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών από τις αρμόδιες αρχές. Να αξιοποιηθούν οι υπάρχοντες ευρωπαϊκοί πόροι και να αξιωθεί επιπλέον οικονομική επιχορήγηση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Να αναλάβει η ΕΕ την προώθηση των προσφύγων από την Ελλάδα και τον καταμερισμό τους σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Απαραίτητο προαπαιτούμενο για την υλοποίηση αυτών, είναι η τήρηση και η εφαρμογή της συμφωνίας ανάμεσα σε ΕΕ - Τουρκία.
Ανακεφαλαιώνοντας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κρίνεται πιο επικίνδυνη από κάθε άλλη στιγμή, και ενώ οι τρομοκρατικές ενέργειες στην Ευρώπη, χτυπούν η μία μετά την άλλη. Στην κρισιμότερη περίοδο για τη χώρα, οφείλουν να αντιμετωπιστούν παράλληλα οι δύο μεγαλύτερες κρίσεις από τη μεταπολίτευση και ύστερα, η προσφυγική και η οικονομική, των οποίων η τραγική διόγκωση εκατέρωθεν, φέρει ξεκάθαρα τη σφραγίδα της "πρώτης φοράς αριστεράς". Αυτή η κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με σύνθημα την αξιοπρέπεια και την ελπίδα, και έφερε τη χώρα ένα βήμα πριν από την έξοδό της από την Ένωση, η οποία θα επέφερε το καθεστώς των δελτίων για τα βασικά αγαθά εκατομμυρίων Ελλήνων, τώρα, αποδεικνύεται ανίκανη και ανήμπορη να διαχειριστεί μερικές χιλιάδες προσφύγων.